KOSMONAUTYKA
Udana asysta grawitacyjna sondy OSIRIS-REx
W piątek 22 września astronomowie różnych narodowości usiłowali uchwycić zdjęcia przelatującej w pobliżu Ziemi sondy OSIRIS-REx, która o godz. 18:51 CEST tego dnia znalazła się “tylko” 17 000 km nad powierzchnią Antarktydy. Manewr ten został przeprowadzony w ramach asysty grawitacyjnej, która miała pomóc nadać sondzie znacznie większą prędkość bez zużywania paliwa.
Misja Origins Spectral Interpretation Resource Identification Security Regolith Explorer (w skrócie: OSIRIS-REx) jest częścią programu New Frontiers. Rozpoczęła się 8 września 2016 roku po starcie rakiety Atlas V z Cape Canaveral. Na jej pokładzie znajdowała się sonda OSIRIS-REx. Jej głównym zadaniem jest pobranie minimum 60 g materii planetoidy Bennu, celem dostarczenia tej skalnej próbki do ziemskich laboratoriów. Bennu należy do planetoid bliskich Ziemi. Jest to obiekt o średnicy 500 metrów, zaliczany do grupy Apolla.
Wybór celu misji nie jest przypadkowy, gdyż Bennu jest planetoidą, w której składzie dominującym pierwiastkiem jest węgiel. Daje to spore szanse na odnalezienie tam podstawowych związków organicznych - od aminokwasów, przez cukry proste po kwasy nukleinowe. Pobranie próbki zostanie przeprowadzone bez lądowania sondy na powierzchni Bennu, za pomocą ramienia robotycznego.
Od startu misji w 2016 roku, sonda przebyła ponad miliard kilometrów na orbicie heliocentrycznej dokonując w międzyczasie trzech korekt swojej trajektorii.
Istotnym elementem jej lotu była asysta grawitacyjna dokonana 22 września 2017 roku za pomocą niskiego przelotu nad powierzchnią naszej planety. Manewr ten pomógł zwiększyć prędkość sondy o 3,8 km/s. Około cztery godziny po maksymalnym zbliżeniu sonda zaczęła wykonywać zdjęcia i prowadzić obserwację Ziemi i Księżyca w celu sprawdzenia oraz kalibracji przyrządów na jej pokładzie. Przewidywany czas dotarcia OSIRIS-REx do planetoidy Bennu to 2020 rok, a powrotu na Ziemię - 2023.
Maksymilian Augustyn