Wrocławska spółka Scanway oraz naukowiec z Politechniki Wrocławskiej realizują kooperacyjny projekt w przedmiocie tribologii, czyli badań nad tarciem, zużywaniem oraz smarowaniem zespołów ruchomych - w tym przypadku, w obszarze zastosowań satelitarnych. Inicjatywa ma na celu zaprojektowanie układów łożyskowych przystosowanych do działania w przestrzeni kosmicznej. Uczestnicy mają nadzieję na przyczynienie się w ten sposób do powstania we Wrocławiu unikatowego w skali całej Polski laboratorium astro-tribologicznego.
Scanway i Politechnika Wrocławska wdrażają wspólnie projekt pod nazwą „Opracowanie metodologii projektowania i badania precyzyjnych układów łożyskowych pracujących w warunkach złożonej kinematyki do pracy w środowisku kosmicznym”. Jest on częścią Miejskiego Programu Wsparcia Partnerstwa Szkolnictwa Wyższego i Nauki oraz Sektora Aktywności Gospodarczej "MOZART", który został przyjęty przez Radę Miejską Wrocławia w 2012 roku i ma na celu wspieranie współpracy firm i naukowców działających w mieście.
Projekt realizowany przez zespół Scanway i dr. Piotra Kowalewskiego z Politechniki Wrocławskiej dotyczy tribologii, czyli badań nad tarciem, zużywaniem oraz smarowaniem zespołów ruchomych. Dynamiczny rozwój sektora space-tech sprawia, że różnego typu urządzenia wykonują w przestrzeni kosmicznej coraz bardziej złożone zadania – przykładowo różne elementy satelitów wykonują serię skomplikowanych ruchów. Wymaga to zamontowania w nich odpowiednio zaprojektowanych układów łożyskowych i uszczelniających.
Czytaj też: Digital Innovation Hub uruchomiony we Wrocławiu
Warunki panujące w kosmosie, szczególnie próżnia, brak grawitacji, ekstremalne zakresy temperatury i promieniowanie kosmiczne sprawiają, że nie można w nich zastosować smarów i substancji sprawdzających się na Ziemi. Celem naszego projektu realizowanego z Politechniką Wrocławską jest opracowanie wytycznych i charakterystyk do projektowania układów łożyskowych dla przestrzeni kosmicznej.
Działania wdrażane w ramach projektu skupiły się na opracowaniu konstrukcji polimerowych łożysk ślizgowych do elementów ruchomych małych satelitów, takich jak ScanSAT, satelita obserwacyjny tworzony przez Scanway.
Może się wydawać, że technologia tarcia i budowy łożysk to dość dobrze poznane obszary, jednak należy pamiętać, że warunki kosmiczne rządzą się innymi zasadami i właściwościami fizycznymi. To implikuje konieczność tworzenia nowych, dedykowanych rozwiązań.
Rekomendacje z niego wynikające mają przysłużyć się w dalszej perspektywie do opracowania bardziej wydajnych układów łożyskowych dla dowolnych konstrukcji pracujących w kosmosie. Opracowane rozwiązania mogą zostać wykorzystane również do powstania w przyszłości na terenie aglomeracji Wrocławskiej unikatowego laboratorium astro-tribologicznego.
Źródło: ScanWay/Mozart
Czy te wytyczne nie są już w dostatecznym stopniu rozpisane w standardzie "ECSS-E-ST-33-01C - Mechanisms" lub publikacjach "Space Tribology Handbook" czy też "Tribological design criteria and standards for spacecraft mechanisms"? Jaka nowa wiedza powstanie w tym projekcie?
nie ważne jest co powstanie ważne że w PL nikt tego nie zrobił:) i nie ma tłumaczeñ w/w dokumentów. Zgadzam się, komentarzem, że nic nowego z tego nie będzie może ktoś przetłumaczy na rodziny język słynny akronim SOT ;)